Weer een dag achter de rug waar ik grijze haren van krijg.
Goed geslapen, fijn samen op 1 kamertje en om 8,00 uur gewekt door de zuster, mijn bedje netjes opklappen en op de gang rollen anders kun je je kont niet keren in het kamertje. Willem heeft ook rustig geslapen en na een ochtendritueel van wassen en medicijnen is het al snel 11 uur.
Een klein chinees vrouwke kwam bloed afnemen en zou zelf bijna zijn flauw gevallen, het zweet stond op haar bovenlip en het werd haar even teveel.
De voedingsdeskundige vd afdeling heeft na contact met de dietiste van het WKZ én die van het Catharina ziekenhuis in Eindhoven, eindelijk groen licht gekregen om Willem een ontbijtje te geven (hier gaat alles volgens het protocol). Ja en dan wordt je niet echt blij van een half plakje
'plastic"kaas, Willem besloot dus ook het niet te nemen "als ik toch mag eten, dan ook goed" Na een halve boterham met jam, stonden er alweer fans op de stoep; Flip & Fransje kwamen ff checken.
Om 13.30 uur kwam de kinderarts met de minder goeie mededeling dat Willem zijn creatinine waarde gestegen was (het is juist de bedoeling dat die gaat dalen!), zijn kalium was te hoog, dus er moest actie worden ondernomen. Alles klaar maken voor transport en 10 minuten laten stonden we bij de radioloog voor een nieuwe echo. Helaas had zij een spoed geval (wij niet dan?) en uiteindelijk na 1,5 uur werden we gerustgesteld, er is niets mis met de nier! Zo vlieg je dus van de ene emotie in de andere en dat kost veel kruim. Om de kalium te laten dalen kreeg Willem ook een klisma, het spulleke onttrekt kalium uit het bloed, dus hoelanger het erin zit hoe beter, dit heeft hij wel heel letterlijk genomen, want nog steeds komt er met een beetje persen rommel uit (en wie mag dat opruimen?... juist ja!) Ik begin me wel schuldig te voelen want het was pas 19.00 uur voor ik tijd had om naar WJ te gaan. Die heeft het vandaag ook niet echt lekker gehad, zijn morfine is vanochtend afgesloten en om zijn darmen weer opgang te krijgen kreeg hij..... juist ja, OOK een klisma. Afgelopen woensdag heeft hij er ook al 1 gehad, dus hoe schoon kun je zijn van binnen? Vanmiddag is ook het slangetje uit zijn rug gehaald waardoor de morfine naar binnen liep. Heel veel had hij dus niet te melden vandaag.
Resumé; nog steeds 2 mannen met veel ellende en pijn, iedere 2 stappen vooruit is er 1 terug, maar we blijven volhouden, want we gaan nog steeds voor een goede afloop!
X Charlotte
