vrijdag 23 juli 2010

Een sterk manneke

In tegenstelling tot wat de artsen hadden verwacht is Willem alweer van de beademing af. ze dachten dat hij 2 tot 3 dagen nodig zou hebben om weer op eigen kracht te ademen.
Vanmorgen waren ze al begonnen om de sedatie af te bouwen en hem wakker te laten worden en dat ging voorspoedig.
Hij wilde wat zeggen tegen mij maar dat ging niet met de beademingsslang in zijn keel en wilde het dan maar met gebarentaal doen maar dat was ook lastig want zijn handen waren vastgezet omdat ze bang waren dat hij uit reactie de slang eruit zou trekken. Nadat ik zijn hand losmaakte maakte hij de welbekende ik wil drinken beweging.
Maar dat ging dus nog niet. Hij moest eerst laten zien dat hij op eigen kracht zonder ondersteuning goed door kon ademen en dat ging vrij snel de goede kant op.
Uurtje later hebben ze de slang eruit gehaald en kon het manneke eindelijk wat drinken.
De hele middag is hij bezig geweest met verder wakker worden en zijn ademhaling.
Rond 16:00 uur vonden ze dat het goed genoeg ging en dat hij wel van de IC af kon en hebben ze Willem overgebracht naar de verpleegafdeling.
Onvoorstelbaar snel vond de arts, gisteren iets onvoorstelbaars dan vandaag er nog maar een.
De rest van de dag is hij nog erg slaperig en suf van de medicatie en narcose, maar dat zal morgen beter worden.
Dan zal ik hem het slechte nieuws nog moeten vertellen, want hij weet nog niet eens dat het alweer over en uit is.
Ik zou bijna vergeten in alle drukte dat er nog een patient is, Charlotte gaat goed vooruit, niet meer misselijk en weinig last van pijn. Ben net nog even bij haar op de koffie geweest, bijgepraat en de tandjes gepoetst.

Mijn bedje is inmiddels weer gedekt bij Willem op de kamer en heb in 4 nachten 4 verschillende bedden gezien.
Inmiddels wel een kamer bij Ronald mcDonald gekregen dus daar kan Charlotte dan heen als ze met ontslag mag.