Ik zal maar bij het begin beginnen....
Vanochtend om 07.30 uur was ik (na een slapeloze nacht) bij WJ, hij werd om 7.45 uur opgehaald en naar de OK gebracht. Terug in het WKZ kreeg Willem om 9 uur nog wat medicijnen ter voorbereiding van zijn ingreep, het zou daarna ongeveer een uur duren voor hij aan de beurt was. Om 10 uur stond meneer nog aan de Wi! Opa en oma waren inmiddels gearriveerd en er zijn maar weinig voordelen aan een rokende oma maar omdat ze buiten stond zag Willem haar staan en kon hij naar haar zwaaien, binnen een mum van tijd stond opa op de kamer nét optijd om mee te lopen naar de OK. Het was inmiddels 11 uur toen Willem onder zijl ging. Het grote wachtten kon beginnen, tot om 13.30 uur de nefroloog van WJ belde dat hij op de recovery was maar nog steeds veel pijn had en er eerst aan de pijn medicatie moest worden gewerkt voordat hij terug naar zijn kamer mocht. Het werd 14.30 uur voordat hij daar weer terug was, met veel pijn en erg weinig te melden, 10 minuten daarna werd er gebeld dat Willem op de IC lag. Weer op de step terug (samen met oma) (opa bleef bij Lars en Rowan). Ja, en daar ligt dan je zoon met allemaal toeters en bellen aan zijn lijf, hij blafte als een zeehond omdat hij nog last had vd beademmings tube (die er al wel uit was) en hoesten met een buikwond is natuurlijk errug vervelend. Een aantal uurtje later ging het met WJ al weer iets beter de morfine begon eindelijk zijn werk te doen. Lekker slapen en morgen zal het wel weer iets beter zijn. Nog een gesprekje met de nefroloog van Willem, waarin hij vertelde dat de nier van WJ toch wel erg groot was en (geloof het of niet) hij is volgens de vaatchirug erg gespierd en daarom was het verwijderen moeilijker dan normaal. Bij het aansluiten bij Willem was er nog een probleem, hij heeft een strakke buik met minder ruimte dan verwacht waardoor bij het aansluiten de nier in 1e instantie haperde. Het is vanacht dus nog even spannend of hij goed doorbloed blijft en aanslaat. Morgen gaan ze met een echo kijken hoe het ermee staat. Nu ligt hij met zijn MP3 in bed en valt iedere keer lekker in slaap. Morgen weer een nieuwe dag dus nieuwe kansen!
X Charlotte
